Ακόμα δεν έχω καταλάβει τι συμβαίνει. Ξεκινάω για ένα ταξίδι που όμοιό του δεν έχω ξαναζήσει ή φεύγω για τριήμερο στη Χαλκιδική;
Γιατί κάπως έτσι νιώθω! Έλεγα θυμάμαι στο Θάνο και σε φίλους, πως το τελευταίο βράδυ πριν την αναχώρησή μας σίγουρα δεν θα κλείσω μάτι απ’το άγχος. Όχι μόνο το έκλεισα, αλλά έστησα και τους φίλους για κανένα μισάωρο κάτω απ’το σπίτι, να περιμένουν να με χαιρετίσουν! Ούτε άγχη, ούτε τίποτα. Μάλλον ακόμα δεν μπορώ να χωνέψω πως τ’όνειρο παίρνει σιγά-σιγά σάρκα και οστά! Είχα πει θα ξεκινούσα νωρίς το πρωί, αλλά μ’αυτά και με τ’άλλα η ώρα έχει πάει 11:13. Είναι η ώρα που με βρίσκει φορτωμένο επάνω στη βέσπα κάπου στα στενά της Ηλιούπολης να προσπαθώ να βρω διέξοδο για την Εγνατία οδό. Έχω πρώτα χαιρετίσει φίλους, αδερφό και γονείς, κι έχω πάρει μαζί μου μόνο τα απαραίτητα:
- Κώλο πέιπερ
- Τυροπιτάκια (μανίσια)
- Λουκανικοπιτάκια (επίσης μανίσια)
- Ζαμπονοπιτάκια (το ίδιο)
- Καφέ
- Νερό
- Λάδι 2Τ
- Κάποια εργαλεία
- Λίγα ανταλλακτικά
- 3 μπλουζάκια
- 1 μπλουτζιν
- 1 μαγιό-βερμούδα
- Υπνόσακο
- Σκηνή
- Κάμερες
- Φορητό υπολογιστή
- Κουζινο-μαγειρικά σκεύη
- Έξτρα βενζίνη
Μέσω Εγνατίας οδού και πληρώνοντας δυστυχώς κανονικά στους 4 σταθμούς διοδίων έφτασα στην Ηγουμενίτσα λίγο πριν τις 17:00. Ήταν τα πιο εύκολα και ξεκούραστα χιλιόμετρα που έκανα εδώ και πάρα πολύ καιρό! Όση ώρα οδηγούσα, πάντα κάτι σκεφτόμουν. Μπορεί το σώμα να ταξίδευε με 70 χιλιόμετρα την ώρα, το μυαλό πετούσε! Λίγο μετά τα Ιωάννινα συνάντησα πάνω στον δρόμο και τον Θάνο με τα φιλαράκια του. Μετά απ’το γέλιο της αρκούδας που έριξαν βλέποντάς με μπλεγμένο στα καλώδια απ’τις κάμερες και τα λοιπά ψιψιψώνια και μετά την ανταλλαγή των πρώτων εντυπώσεων που είχαμε απ’τα μηχανάκια μας, πήραμε το δρόμο για το λιμάνι. Το πλοίο έφευγε στις 00:00, οπότε είχαμε αρκετό χρόνο για να κάνουμε μια επίσκεψη στον ταβερνοχώρο και στο κέντρο της Ηγουμενίτσας, πράγμα που δεν παραλείψαμε να κάνουμε. Αυτή τη στιγμή είμαστε κουκουλωμένοι κάτω απ’τα sleeping bags στο καφέ του πλοίου κι έτοιμοι να παραδοθούμε.
Πληροφορίες ημέρας:
- Πολλά διόδια καρντιά μου
- Η κατανάλωση της px ήταν κάτι παραπάνω από ικανοποιητική (4lt/100km)
- Ο υπάλληλος του καφέ μας ξενέρωσε άσχημα. Αφού στρωθήκαμε κι ετοιμαστήκαμε για ύπνο όπως κι όλοι οι υπόλοιποι, μας σήκωσε λέγοντας πως απαγορεύεται! Ύπνο στα όρθια για σήμερα…
- Χιλιόμετρα ημέρας 350 – συνολικά 350
worldvespa 